Skip to main content

Posts

Showing posts from August, 2017

झरी कथा rain story

There are many things in this world which makes us remember our loved ones who are far from us. For me rain is the only thing that makes me remember her & rain is my comfort zone to write too..... #lover_writer आज पनि फेरि झरि पर्यो । झरिसगै मेरो दिमागमा पनि ( अँखा मा त एसै छदै थ्यो) धेरै दृश्य हरुको वर्षात हुन थाल्यो।हेरिरहेछु कोठाको वरण्डापट्टिको ढोकाबाट बाहिर कुनै ठुलै खेल जितेपछी रमाएका खेलाडिहरु जसरी रमाइरमाइ बर्षिरहेका पानीका थोपाहरुलाइ।साएद धेरै समय आकाशमा घुमेपछी बल्लबल्ल आफ्नो पुरानो हितैशी धर्तिलाइ भेट्न पाएकोले होला सार्है रमाइरहेछ यो झरी। यो हेर्दै म पनि रमाइरहेछु आफ्नै मनको कुनामा चिहाउदै । मैले यो झरिलाइ येसरी हेरिरहेको छु जसरी कुनै प्रेमिले आफ्नी प्रेमिका हासेको देख्दा मौन भएर हेरिरहन्छ,उस्को त्यो मुस्कानमा हजारौ जुनि बाचेको महसुस गर्छ ,त्येइ हासोमा सारा सन्सार को खुसी पाउछ ,र घमण्ड गर्छ  एस्ति मौसम परिवर्तन गर्ने मुस्कान भएकी श्त्री उस्कि प्रेमिका हो भनेर र मनमनै धन्यवाद दिइरहेको हुन्छ भगवान लाई वा भनौ त्यही स्त्रीलाइ जस्ले उस्लाइ आफ्नो प्रेमी भनेर स्विकारेकी

तिम्रो याद The time when I remember you

Once my girlfriend said that she isn't remembered by me & I replied ya that's true I don't usually remember u , only for some time in morning some time in day & sometime @ night... एकैछिन हो तिम्रो याद एकैछिन मलाइ आउने तिम्रो याद हो एकैछिन बिहानिमा एकैछिन.... अनि दिनमा एकैछिन साझपख एकैछिन..... अनि रातमा एकैछिन... एकैछिन हो तिम्रो याद एकैछिन। एकैछिन....  चिसो त्यो बिहानिमा घडिमा अलार्म बज्दा सुत्ने गर्छौ नि तिमी एकैछिन बिहानी बितिजान्छ तिमिलाइ पत्तो हुन्न तर लाग्छ केबल एकैछिन तेस्तै एकैछिन  आकाशमा जून उदाउदा तेसैलाइ हेरिबस्दा टोलाउछौ तिमी एकैछिन आधारात बितिजान्छ तिमिलाइ पत्तो हुन्न तर लाग्छ केबल एकैछिन तेस्तै एकैछिन एकैछिन हो तिम्रो याद एकैछिन मलाइ आउने तिम्रो याद हो एकैछिन... #माया

Facebook post

Before this vlog I used to be an active member on different facebook groups These are some selected post ... Check this out... मिती परिवर्तन हुन लागेको रातको समय,बाहिरको भारी बर्सात अनि अलिकति मात्र खुलेको झ्यालबाट भित्र प्रवेस गरिरहेको चिसो बतास... यो समयमा ज्युँदो लास पार्ने निद्राको कुनै लोभ छैन मलाइ बरू आनन्दित महसुस गर्दैछु यति थोरै झण त्यो पनि एक्लै सहि जिन्दगीमा धेरैपछि म बाँचिरहेछु, म हाँसिरहेछु..... जब तेस कार्यलयको रिसेप्सनिस्टले मेरो नाम लिदै हजुर एकछिन wait गर्नुस् न है भनि , लाग्यो इन्द्रलोकबाट कुनै अप्सरा मेरो छेउ झरिन र मेरो नामको अगाडी १०८ श्रि लगाउँदै मलाइ त्यस कुर्सीमा एकछिन कुर्न भन्दैछे ...एकछिन त के म सारा जुनी त्यही कुर्सीमै बिताइदिउँझै लागिसक्याथ्यो.... मनपरेको मान्छेलाइ देख्दा जब तिम्रा आँखासँगै तन मन सबै टोलाउँछ तेतिखेरको शुन्यतामा हुन्छ प्रेम जहाँ पाउने र गुमाउने सम्बन्धी कुनै इच्छा आकाङ्छा हुँदैन न कुनै स्वार्थ नै हुन्छ र त्यो शुन्यतामा जिउन सक्नेलाइ भनिन्छ असलि प्रेमी..... #प्रेमवाणी अब त झ्याउँकिरि कराउन नि छोड्यो र जुनकिरीले पनि अगिनै

fewa diary

रातको १० बजे एक हातमा आधा जलिसकेको चुरोट अनि अर्को हातमा बियरको सिसी लियर मन्द गतिमा बहेको हावाको स्पर्शसँगै फेवातालको किनारमा बसिरहेको मलाइ साथ दिइरहेछ अलिपर देखिएको विपरीत लिङ्गिय आकृतिसँग जोडिएको मेरो झिनो आस...जसलाइ हेर्दै म सोचीरहेछु कास तिनी मेरै उनि हुन्थिन् त न उनि त्याहाँ हुन्थिन न म यहाँ हुन्थे , न उनलाइ फेवाको साथ चाहिन्थ्यो न मलाइ नै यि चुरोट र वियरको आवस्यकता पर्थ्यो.... यदि हामी एक अर्काको हुन्थ्यौ त  सायद उनि मेरा आँखामा फेवाको सितलता महसुस गर्न सक्थिन् र म उनैमा यि चुरोट र वियरको मादकता.... #फेवा_डायरी

यात्रा Amazing mind travels anywhere

When other peoples are busy complaining about their surroundings the writers are busy  in their own world .... you don't believe ??? This is one short example सास फेर्नै नसकिने गरि डुङडुङती गन्हाइरहेको पसिनाको गन्ध,झ्यालबाट भित्र पसिरहेको त्यो धुवाधुलो मिश्रित हावा र अलिकति पनि असमटाउन नसकिने कोचाइ .....यहाँभन्दा बयान गर्नु नपर्ला सायद ,मेरो स्थिति कस्तो थियो त्यो माइक्रोबसको उल्टो सिटमा बस्दा भन्ने प्रसङ्गमा ....तर दैवले जे गर्छ राम्रैको लागी गर्दो रेछ भन्नेकुरामा मलाइ त्यो अवस्थामा पनि विस्वास भयो जब मैले मेरै सामु उभिएकी एउटी दिदीको फरर परेको कपाल र हल्का चुच्चो नाकको बिचमा  भएको खाली ठाउँबाट हेर्दै आँखा डुलाउँदा अलि पर एउटा भाइको ठाडो कपाल र अर्का पुरूषको सर्टको टाँक छिनाउनै लागेको भुँडी बिचबाट एउटी आमैको हातमा झुण्डीरहेको ब्याग नजिकै एउटा मुहार देखे र त्यहि मुहारको त्यो बिहानी शितले फूललाइ सजाएझै गरि पसिनाका थोपाथोपाले सजिएको त्यो नाक जस्लाइ देख्दा मलाइ जेठादाइले रोपाँइको बेला सुन्तलि दिदीको नाकको पसिना देखेर नाका टुप्पाँ पसिना आउनेलाइ त तेस्को बुडोले औधी मुयाँ अर्छ नि भन

क वि ता P O E M for my love

Once a friend requested me to write some lines for her love & I wrote these lines ... Later on she thanked me with some gifts 😆😆😆😆 आँखा चिम्ली नियाल्दामा यो मनको सुन्यतामा मायाको आवाज सुन्छु सुमधुर त्यो धुन जस्तै। सुन्दैजाने चाह बढ्छ झनझन जति गहिरिन्छु सामिप्यता महशुस हुन्छ मिठास त्यो आफ्नै जस्तै। आवाज प्रस्ट हुँदै जादा मुहार त्यो झुल्किदामा मनको त्यो सुन्दर तस्बिर मलाइ लाग्छ हजुर जस्तै।

Poem time

Someone in social media organised a poem writing competition & the unique fact about that was one should write a poem by editing or erasing some words from any old poem written by any person ... I googled a poem & my final product was this मुटु मन माया माया तिम्रै लागि ओठ बोली मुस्कान मुस्कान तिम्रै लागि आँखा नजर दृस्टी दृस्टी तिम्रै लागि विचार सोच अठोट अठोट तिम्रै लागि छौ छु छौँ जीवन तिम्रै लागि #sushieleo_k_sucl

Poem time

sometimes I think strange about strange things happening strangely in my life .. These lines are outcome of those strange factors...... हामी अन्जान कुनै अन्जान भावना प्रती सायद एउटै राए हाम्रो अनि त्यो पनि अन्जान।। माया प्रेम सन्सारभर प्रचलित नाम तेस्को असली भाव खोजु तर त्यो पनि अन्जान।। राए र भाव छ कि छैन मेल यिन्को मापन गर्ने आधार खोजु तर त्यो पनि अन्जान।। #अन्जान #sushieleo_k_sucl

दार्ही s t o r y

there is a group called dari gyang , this blog contains one of the story I wrote for that group,,,,,, enjoy हाइ क्लास रेस्टुरेन्टको खाना र महङ्गा महङ्गा लुगाहरु लगाएर ट्याक्सिमा यात्रा गर्न मनपर्थ्यो उस्लाइ, सोध्ने गर्थी 'के मेरा बानी बेहोराहरु तिम्रा लागि परिवर्तन गर्नु जरुरी छ??' म भन्थे - मलाइ तिमी जस्ती छौ तेस्तै मनपर्छ , उ मख्ख पर्थी र भन्थी -मलाइ पनि तेस्तै लाग्छ माइ डिएर प्रीएतम... समयको गति सङ्गै उस्ले मलाइ मनपर्ने कुराहरु पनि मनपराउन थाली , बाटोमा पानीपुरी खानेदेखी कान्तिपुर यातायातमा कोच्चिएर यात्रा गर्न पनि मनपर्न थाल्यो उस्लाइ उस्ले यो सब मलाइ खुसी बनाउन गरेकी हो भन्ने मैले राम्ररी बुझिरहेथे तर उस्को यश किसिमको परिवर्तन देखेर मलाइ भने मनमनै एउटा डर बढ्दै गयो कि उस्ले कुनै दिन  उस्का यी सब त्यागको बदलामा म सङ्ग कुनै तेस्तो चिजको आशा नराखोस जुन कुरा म उस्लाइ दिन नसकु ... तर जे डर थ्यो तेहि भयो, उस्ले हाम्रो सम्बन्धको कसम दिएर  तेसप्रती उस्को बाउआमा र समाजको दृस्टिकोण को वकालत गर्दै दुई कुरामा एक छान्नुपर्ने भन्दै मलाइ तेस्तो दोबाटोमा खडा गरि जहाँ एक बाटो मेरो प

झरी अनि छट्पटी mid night vlog

Hey there Mid night ,the time when I can think more than what I think I am capable of .... मलाइ सबैभन्दा मनपर्ने मौसम छ बाहिर, बरण्डापट्टिको ढोका खोलेर गड्याङ्गुडुङ आवाज र हल्का हल्का झिलिक झिलिक साथ बर्सिरहेको झरिलाइ हेर्दै आफुलाइ भुलाउन चाहन्छु म तर तेसैबखत छिमेकमा कुनै बच्चा रोएको आवाज आउँछ ,त्यो आवाजलाइ झरी र चड्कनेको आवाजले जित्नुपर्ने हो भन्ने सोच्छु म तर अह त्यो रोदनको आवाज त झनझन ठूलो हुँदै धेरै समयपस्चात झरी पर्दा आनन्दित हुन खोजेको मेरो मनलाइ डिस्टर्ब गर्ने दुश्प्रयास गर्दैछ। झरी को आवाज र तेस सङै बहेको चिसोचिसो बतासमा हराउन खोजिरहेछु म तर त्यो रोदनको आवाजले मलाइ भेट्टाइहाल्छ,आकाशको त्यो सेतो तुवाँलो भित्र लुकेका कल्पनाहरुको खोजी गर्न थाल्छु म तर चट्याङले झै त्यो बच्चाको चिच्याहटले मलाइ ढ्याप्पा दिन्छ लुकामारी खेलेजसरी र मलाइ नचाहदानचाहदै फेरि सुरु देखि गन्ती गर्न बाध्य बनाउछ,पटक पटक ढ्याप्पा पाएर फेरि गन्ती गर्न मन नलागी दिक्क भएको डुम जस्तै भए म। मेरो मनको खुसिको आहालमा केही रिसको मात्रा देखापर्छ उम्लेको दुधमा डढेको कुराउनिको कालो भेटिएझै, अनि त्यो रिसको मात्रा बिस्ता

Old one

Staying in the balcony & just staring outside is the best thing I always do to pass my leisure time....... जेठको महिना अनि साझको समय म बरण्डामा बसेर क्षितिजमा डुब्दैगरेको सुर्यलाइ नियाल्दै उत्तरी दिसाबाट मन्दगतिमा बहिरहेको हावाको स्पर्श लिदै उभिरहेछु र तेत्तिकैमा मेरो बरण्डाबाट १५ मिटर अगाडि उभिएको घरको दोस्रो तलाको झ्यालतिरबाट  कुनै ध्वनी प्रवाहित हुन्छ कुनै लभस्टोरी चलचित्रको मेलोडी जस्तै गरि, शिर तेतातिर फर्काएर हेर्छु म र देख्छु त्याहा एक सुन्दरी जो गाइरहेकी छ "एक्लो मन कसरी हास्नु...तिमी नै भन कसरी बाच्नु... जुन गित हिजो एसै समय मेरो मोबाइलमा बजिरहेको थियो, र उ तेहि झ्यालमा बसेर तेस गितको मजा लिइरहेकी थिइ,आज म सङ्ग मोबाइल त थिएन तर गित भने थियो हिजोको भन्दा बेग्लै आवाज अनि बेग्लै मिठास थियो त्यो आवाजमा म लठ्ठिएझै उस्लाइ सुनिरहे उ पनि म तिर हेर्दै त्यो गित गाइरही हाम्रा आँखा जुधिरहे, मैले मुसुक्क हासेजस्तो गरे उस्ले पनि तेहि गरि र झन आनन्दित अनुभव गर्दै गित गाइरही तेत्तिकैमा उस्को घरको गेट घन्द्रङ्ग बज्यो अनि उ भोलि को सन्केत गरेर भित्र पसि मलाइ रातभरी तेहि बसिरहु झै ब

Nicosia diary

On the very first day of my lecture in europe I saw a lecturer & couldn't stop myself from writing this.... 😉😉😉😉 गहुगोरो भन्दा अलि गोरो र निख्खर गोरो भन्दा अलि कम गोरो वास्तबमा भन्नुपर्दा ठिक्कको गोरो थियो उन्को मुहार , खैरो केशमा बिचबिचमा कालो रङ्गले हाइलाइट गरिएको , खाइलाग्दो ज्यान ( नेपाली मानशिकताले सोच्दा) कसैकसैले मोटि पनि भन्न सक्छन तर मनपरेको मान्छेलाइ मननपरेको शब्द (मोटि) प्रयोग गर्न मन लागेन तेसैले खाइलाग्दो भन्दैछु, कालो लेदरको लेगिङ्ग्स र कालै स्वेटर लगाएकी उनी बेला बेला गालातिर स्पर्श गर्न आइरहने ती केशलाइ कानमा सिउरिदै युनिभर्सिटीको २०२ न कोठामा ३७ जना बिध्यार्थी सामु लेक्चर दिदै थिइन् हिस्ट्री अफ साइप्रस को बारेमा, अनि म भने कल्पनामा आफ्नै ईतिहासमा पुगेर आफ्नै सभ्यता र संस्कृति मा उन्लाइ पाउदै थिए , सोच्दै थिए त्यो शरिर सारी र चोलोमा सजिएको अवस्थामा झन कति सुहाउला त्यो मुस्कान ती ओठमा अनि त्यो आखामा ...... कल्पना बाट झस्किएर ब्युझदै म बेला बेला बिपनामा आउने गर्छु जब उन्ले केही ठूलो स्वर बनाएर पछाडी बसेका बिध्यार्थी लाई सम्बोधन गर्दै भन्छिन डु यु गाइज अन

भुत s t o r y

First blog No idea So Sharing one of the facebook post Hope you guyz like it Dont forget to put ur views in the comment box यो धेरै अघिको कुरा हो भनेर सुरु नगरी भुतको कहानी डरलाग्दो नहुने जस्तो लागेर यो वाक्यबाट सुरु गर्दैछु सत्य हो कि काल्पनिक आफै छुट्याउनुहोला , डरलागे काल्पनिक र नलागे सत्य ठान्नुहोला किनभने सत्यसङ्ग कैलेनी डराउनुहुन्न धेरै अघिको कुरा हो सहरको भिडभाड अनि कोलाहल बाट धेरै टाढाको शान्त अनि सुन्दर कुनै गाउमा पुग्ने मेरो पहिलो अवसर को फाइदा उठाउदै म पुगेको थिए एक गाउमा , २२ वटा वसन्त सहरको धुलोमैलो हावापानी अनि आधुनिक सोचाइ सङ्ग पार गरेको म पहिलोपल्ट गाउको स्वच्छ मौसम र रुढिवादी सोचाइ भित्र बिताउदै थिए एक अयब वा भनौ डाक्टरको रुपमा, मेरो बसाइ पाच गाउको केन्द्र जस्तो अलिकती बजारजस्तो ठाउमै थियो तर कतै कोहि बिरामी भैहाले जुनसुकै समय जुनसुकै ठाउँ पुग्नुपर्ने हुन्थ्यो, कहिले मान्छे लिन आउथे त कहिले एक्लै सुचना अनुसार बाटो खोज्दै जानुपर्ने हुन्थ्यो , प्राय नजिकका सबै गाउँमा म पुगिसकेको थिए तर एउटा गाउको चै केवल नाउ सुनेको थिए "सल्लेरी"अनि केही भनाइ हरु पन