Sushieleo sucl VLOG

whenever  I am alone I assume myself as a character & really feel like them .... Sometimes get touched by myself  हरेक पल्ट झरी पर्दा सम्झने गर्छु त्यो चुहिने छानो, त्यसमुनि थापेको सिलाबरे डेक्ची,तप्प तप्प पानीको आवाज अनि त्यहि डेक्ची नजिकै गुन्द्रीमा पछ्यौरा ओढेर टाउको र घुडा जोडेर सुतेको मेरो गालामा परेका ति पानीका छिटा, घरको अवस्था र घरका सदस्यको अवस्था मा खासै फरक थिएन हाम्रो , त्यो छाना जस्तै ठाउठाउमा प्वाल परेका बा को कमिज अनि घाटिसम्म डढेर कालो भएको सिलाबरे डेक्चिको कान (उचाल्नको लागि समाउने ठाउलाइ सजिलोको लागि हामी डेक्चिको कान भन्थ्यौ) जुन एक बित्ताजती च्यातिइसकेको थियो धातु भएकोले होला तेत्रो च्यातिदा नि अडिन चै सकेको थ्यो बेला बेला तिव्रगतिमा बहेको हावाले त्यो डेक्चिको च्यातिएको कानलाइ हल्लाइरहन्थ्यो अनि तेसरी नै हल्लिन्थे छतबाट चुहिएको पानी डेक्चिमा भरिएपछी अर्को भाडो राख्नुपर्छ भनी मध्यरातको मीठो निद्रा त्याग गरेर बसेकी मेरि आमाका कुमनेर च्यातिएर उम्कनै लागेका ब्लाउजका टुक्राहरु, छानोमा खरको त्यान्द्रोसङ्गै रमाउदै हाम्रो घरभित्र बिना मन्जुरी राजाझै तप्किरहेको प

Sometimes ............ हो जति मिठा कुराहरू मैले तिम्लाइ सुनाएँ ति सबै मेरो मनबाट निस्किएका थिएनन् सबै कुनै न कुनै पत्रिका र किताबबाट चोरेर सुनाएको थिएँ..यदि तिमी यहि कारणले मेरो मनमा तिम्रो लागी कुनै भावना छैन भन्छ्यौ भने मेरो यति मात्र भन्नु छ ..ति हरेक शब्दको खोजी गर्न म कहाँकहाँ भौतारिन होला हरेक लाइब्रेरीका हरेक उपन्यास रातरातभर  पढेर तिम्लाइ ति शब्द सुनाउन कैयैनपल्ट बौलाहाझै ऐनाअघि उभिएर प्राक्टीस गरिरहँदा र मेरो कुरा सुनेपछीको तिम्रो मुस्कान सम्झेर एकान्तमा त्यसै लठ्ठ पर्दा के  साँच्चै मेरो मनमा तिम्रो लागी कुनै भावना थिएन होला????

कुनै समय म सोच्छु कि अब केही नसोचु आराम दिउ यो दिमागलाइ अनि एकैछिनमा मेरो दिमागमा एउटा सोच आउँछ यतिबेला म केही पनि सोचिरहेको छैन भनेर , अचम्म  जुन महिनाको दिन चर्को घाम उराठलाग्दो समय सुनसान जस्तै सडक अनि अलि कम सुनसान त्यो वसपार्क को माहोल , म कुरिरहेछु १५ मिनेट पछि आउने मेरो बसलाइ वा भनौ म चढ्नुपर्ने बसलाइ बस रोक्ने भन्दा लगभग तीस मिटर पर को दुरिमा रहेको एउटा सिसौको रुखमुनी भएको फलामे बेन्चमा बसेर बस रोक्नेतिर हेर्दै अनि कैलेकाइ फाट्टफुट्ट देखापर्ने मानिसहरुलाइ नियाल्दै , कसैलाइ पर्खनुजती झ्याउ काम अरु के होला म एक्लै बरबराइरहेछु , यो बरबराइ को कारण त्यो दिमागले मानेको झ्याउ अनि त्यो झ्याउको कारण चर्को घामसङ्ग हारिरहेको सिसौको छहारी अनि छहारिमै पनि तातिरहेको मेरो टाउको कति सिस्टमेटिक छ यो बरबराइ , यो बरबराइको सिस्टम बुझेर मख्ख हुन्छु म,अनि मनमनै स्याउको रुखको फेदमा बसेर ग्र्याभिटि पत्ता लगाउने न्युटन झै ठान्छु आफुलाइ सिसौको फेदमा बसेर , बैग्यानिक नै भए  जस्तो फिल आउँछ एकैछिन अनि फेरि सम्झिन्छु हैट बैज्ञानिक त पागल हुन म कहाँ पागल सोचु आफुलाइ भनेर फेरि छोडिदिन्छु तेस्बारे सोच्न,

There's a girl in my friendlist who always post about her smile . Everyone starts defining her lips but me ??? I start thinking do u really mean these eyes are smiling..... जबर्जस्ति ओठ च्याति हासिरही उ सबैले साथ दिए मुस्कान सोचेर अनि जब म सङ्ग जुधे उस्का नजर रबर झै तन्किएका उस्का ओठ एक्कासी खुम्चिए डुलाउन खोज्दै अन्तै ती आँखा शतर्क हुँदै मेरा हेराइ बाट मुस्काउन खोज्दै फेरि झुटो मुस्कान हड्बडाउदै उनी भिडबाट बाहिरिन खोजिन् तर लडिन् अकस्मात खुट्टा ठेसिएर अनि बगाइन् आँसु मनको पीडा थाम्न नसकी वस निहु कै लागि भनेनी ठेसिएको खुट्टा समाउदै ......

यो लेखिसकेपछी मैले उसैलाइ पहिला देखाए जस्को लागि लेखेको थिए अनि उस्को जवाफ थियो यो एकदम रोचक छ पढ्नको लागि तर मैले बुझिन के हो यो अनि म 😐😐😐😐😐 म:   हेलो सुन्नुस न उनी: हजुर भन्नुस न म:  तपाइको घरबाट मिलन चोक पुग्न कतिबेर लाग्छ? उनी: तेस्तै 15 रुप्पे भाडा म:   दुरिलाइ पनि पैसामा नापिदाको त्यो जवाफ मनपर्यो [मन्द मुस्कान} उनी:   धेरै पछि दुरि सोध्न फोन गर्नुभो यो कल मनपर्यो [मन्द मुस्कान] म:   अनि सुन्नुस उनी:  हजुर भन्नुस म:  यदि कसैले 15 रुप्पे खर्चिनुस भोलि साझ भन्देखी के गर्नुहुन्छ? उनी:  सोध्छु किन खर्चिउ बिनाकारण या बताउनुस केइ भए कारण  भन्छु म:   कसैले एउटा उपहार पठाएको छ हजुरको लागि भन्दिए भने नि उनी:   अह खर्च गर्दिन भन्थे म:   किन? उनी:   उपहार भन्दा उपहार पठाउने को भेट को आसा छ आसा नगरेको कुरा नलिएकै जाति म:   किन सरप्राइज मनपर्दैन र? उनी:   अह म:    किन ? दुनिया खुसी हुन्छन सरप्राइज पाउँदा सरप्राइजको आस गर्छन कैले पाइएला एउटा ठूलो सरप्राइज भन्दै पटक पटक सरप्राइजको प्रतीक्षा गर्छन हजुरलाइ तेस्तो हुन्न र? उनी:   अह फिटिक्कै हुन्न म: